Onder ‘wijzen’.

Uit de uitvoerige recensie in NRC Handelsblad van 3 maart 1994 blijkt wel dat ik als jong onderzoeker over de nodige durf beschikte. Ik schrik er nu van dat ik deze eerbiedwaardige raad zo te kijk heb gezet. Als de dag van gisteren herinner ik mij hoe ik me naar het statige pand van de Onderwijsraad begaf, mij nestelde in mijn domein in het souterrain waar de enige computer stond, het resultaat van mijn blijkbaar stevige onderhandelingen. Boven mij lag de typekamer, want de leden van de raad en het secretariaat schreven hun adviezen toen nog met de hand. Gelukkig was er een begeleidingscommissie die mijn zeer kritische manuscript goedkeurde. Ambtenaar Wim van Holsteijn schreef het tweede deel van het boek waarin inhoudelijk op een aantal zaken werd ingegaan. Want de adviezen waren soms heus wel wijs en deugdelijk, zeker toen de greep van de verzuiling waarin de Onderwijsraad gevangen zat wat minder was. Achteraf is het grappig dit het eerste exemplaar van dit boek aan koningin Beatrix is overhandigd in een plechtige vergadering in het gebouw van de Eerste Kamer waarin minister-president Ruud Lubbers de aanwezigen toesprak. Uit goede bron vernam ik dat ze het boek lange tijd op haar nachtkastje had liggen.